Praktijkvoorbeeld risico’s en kostenbeheersing

Praktijkvoorbeelden communicatie over risico’s en kostenbeheersing

Bron:  Robert ’t Hart

Steeds duidelijker wordt dat niet alle risico’s koste wat het kost beheerst dienen te worden. De overheden zijn door hun middelen beperkt, en dus vinden scherpere afwegingen plaats over risico’s en beheerskosten. Van belang om deze afwegingen goed aan de buitenwereld te communiceren. Twee praktijk voorbeelden.

Prorail en sneeuw
Waarom rijden in Zwitserland de treinen gewoon door ondanks een dik pak sneeuw (mooi filmpje) en in Nederland bij 50 cm sneeuw niet? Woordvoerder: “Ook in Zwitserland kan sneeuw tot overlast leiden. Maar het is appels met peren vergelijken. Zwitserland ligt in de bergen en het sneeuwt er elke winter. De vraag is of het drie of vijf meter sneeuwt. De Zwitserse spoorwegen moeten zich dus ook maximaal voorbereiden op sneeuwval met dus hogere kosten. In Nederland kan het jaren niet sneeuwen. Dat vraagt om een andere aanpak.” Nederland heeft wel de laagste exploitatiekosten voor het spoor zo blijkt uit Rapport Tijdelijke commissie onderhoud en innovatie spoor blz.45

In deze situatie wordt afstand genomen van de vergelijking met Zwitserland waar treinen altijd rijden. Ik ben helaas het originele radio-fragment kwijt maar de woordvoerder vermeldde destijds dat als wij hetzelfde als Zwitserland willen, de prijs voor een treinkaartje met 10-20 % om hoog moet.

Fiets of de Metro
De wethouder Vervoer heeft veiligheidsadvies naast zich neergelegd met de stelling dat de kans op calamiteiten erg klein is en dat het gebruik van de metro tot duizend keer veiliger is dan de fiets. De onveiligheid van de tunnel is niet toegenomen vergeleken met dertig jaar geleden en ook toen was de tunnel niet onveilig. Slechts de wettelijke tunnelvoorschriften zijn strenger geworden.

In deze situatie neemt de wethouder het risico zelf. De vergelijking met het fietsen is een slimme zet en plaatst het gevaar van de metro in perspectief. Dit doet mij denken aan eenonderzoek naar het aantal extra dodelijke verkeersongelukken na 9/11. Doordat mensen niet meer durfden te vliegen, waren er in het eerste jaar na de aanslagen meer extra verkeersdoden dan  het aantal slachtoffers van de terroristische aanslag zelf. 1000 keer 1 slachtoffer is dus minder nieuwswaardig dan 1 keer 1000. Lees meer >