Door Jack Kruf.
De idee van Mary Douglas (1921-2007). Als antropologe hield zij zich bezig met sociale krachten in de samenleving in relatie tot de eigenheid van het individu. Zij wordt internationaal beschouwd als gezaghebbend door haar bijdragen aan inzicht in de wijze waarop de mens in de samenleving zijn plek zoekt, vindt of niet vindt.
Zij bestudeerde onder meer ons consumptiegedrag en kwam tot de conclusie dat dit niet zozeer wordt gedreven door hebzucht maar door het verlangen van elk mens om voor zichzelf een geloofwaardige plaats in de wereld te verwerven. Dit gedrag definieerde zij als een strategie om sociaal te kunnen overleven.
Zij heeft het vraagstuk van rijkdom en armoede nader uitgewerkt, een tweedeling die thans hoog op de internationale agenda’s prijkt. In de ogen van Douglas verhindert armoede dat mensen hun essentiële behoeften om eigen identiteit en bezit te kunnen tonen. Zo beschouwd is armoede psychologisch diep ingrijpend en daarmee veel omvangrijker dan een fysiek vraagstuk. Een inzicht dat veel verder reikt dan fysieke aspecten als voedsel, onderdak en kansen. Identiteit zit op ziels-niveau.
Mary Douglas, in mijn ogen een antropologe van wereldformaat. Zij is echter relatief onbekend in de wereld van het openbaar bestuur. Haar werk hoort thuis op het nachtkastje van elke bestuurder. Tenminste voor een tijdje, omdat dit het inzicht in het verband burger en samenleving scherper maakt. En dat is weer de basis voor goed bestuur.
In het nieuws
Populaire artikelen
Aanmelden als lid
