Frank Havik bespreekt met Martin van Staveren het boek ‘Iedereen risicoleider – waarde realiseren én behouden in een onzekere wereld’.
Dr. Ir. Martin van Staveren MBA is als auteur, docent en adviseur risicomanagement een vaste waarde binnen het vakgebied. Na zijn promotie in 2009, midden in de financiële crisis, startte hij het risicobureau VSRM. Dit onder het motto practice what you preach. Hij richt zich op het ontwikkelen van vernieuwend risicomanagement via risicosturing en risicoleiderschap in organisaties, in tal van sectoren.
Sinds 2013 is hij kerndocent aan de executive masteropleidingen Risicomanagement en Public Management, Universiteit Twente. Tevens geeft hij masterclasses op onder meer Nyenrode Business Universiteit en Hogeschool Avans+
Met het proefschrift Waterveiligheid: het managen van kwetsbaarheid voorbij de mythe van droge voeten wordt een impressie gegeven rond de waterveiligheid in ons land. Vanuit de Nederlandse omgang met overstromingsdreiging in sociaal-cultureel perspectief. Het onderzoek van Kothuis en Heems verklaart waarom overstromingsdreiging ‘niet leeft’ in Nederland. Na problemen met de grote rivieren in 1993 en 1995 stuurden overheden aan op anders omgaan met water.
Met publieke communicatie over waterveiligheid en publieksparticipatie bij waterveiligheids- projecten willen zij het waterbewustzijn van burgers vergroten en risicobewust gedrag stimuleren. Onderzoek toont nu de onverwachte en ongewenste neveneffecten van dit beleid: verontwaardiging, apathie en verlies van publiek vertrouwen. Volgens Heems en Kothuis is de ‘veiligheidsmythe van droge voeten’ debet aan het falende overheidsbeleid: hoewel Nederlanders rationeel weten dat absolute garantie op veiligheid niet bestaat, is met de Deltawerken de overtuiging ontstaan dat overheden en experts droge voeten garanderen. Deconstructie van deze nationale mythe is noodzakelijk voor maatschappelijke verankering van een nieuwe omgang met waterveiligheid.
Het bestuur van PRIMO Nederland heeft het lidmaatschap van PRIMO Europe opgezegd. Aanleiding van het besluit is dat PRIMO Nederland heeft geconstateerd dat Europe afgelopen jaren sporadisch invulling heeft gegeven aan haar missie om de kennis en het gebruik van risicomanagement binnen de lokale overheidssector en de publieke sector in het algemeen te versterken. Daarnaast lijkt PRIMO Europe een koers in te slaan die niet aansluit bij die van PRIMO Nederland. De doelgroepen benadering, de ledenstructuur en de niet commerciële doelstellingen van PRIMO Nederland zijn voor het bestuur van PRIMO Nederland belangrijke waarden. De vereniging blijft deze basis gebruiken voor haar activiteiten voorhaar leden. Nu we uit elkaar gaan, danken wij PRIMO Europe voor de samenwerking en wensen het bestuur van PRIMO Europe succes bij de verdere ontwikkeling.
Senior executives at leading companies reveal their commitment to move from defensive risk management to a forward-looking stance based on strategic resilience.
In a volatile world, resilience is an increasingly critical prerequisite for corporate performance. The COVID-19 pandemic has caused a massive shock to public health, with dire human consequences. The crisis has dramatically demonstrated the sensitivity of economies to demand shocks as well as industry vulnerabilities to supply chain disruptions. Furthermore, the pandemic spread in an environment defined by accelerating climate change and the increasingly urgent demand to reduce greenhouse-gas emissions.
On top of public-health and environmental pressures, organizations are subject to many business challenges, societal uncertainties, and geopolitical tensions. The disruptive currents include accelerating digitization, cyberthreats, and inflation and price volatility. The dynamic pace of change makes disruptions hard to predict, even as they grow in severity and frequency. Companies in all industries thus need to plan for the unexpected and build up their response capabilities in advance.
De grootste uitdaging van deze eeuw? Omgaan met klimaatverandering. Als Commandant der Strijdkrachten zag Tom Middendorp hoe droogte en waterschaarste kunnen leiden tot conflicten. In zijn boek Klimaatgeneraal beschrijft hij hoe klimaat en veiligheid met elkaar samenhangen én wat individuen kunnen doen aan klimaatadaptatie- en mitigatie.
‘Think big, act small, start somewhere’, luidt het motto van Tom Middendorp. Klimaatverandering is een groot, complex probleem, maar we kunnen allemaal het verschil maken. ‘Al doe je maar iets kleins binnen jouw omgeving. Als miljarden mensen dat doen, dan gaat er écht iets veranderen. En sommige mensen kunnen uitzonderlijke dingen.’ Voordat we overgaan tot deze inspirerende voorbeelden, eerst iets meer over de samenhang tussen klimaat en veiligheid.
Ontwikkeling en veiligheid
Tijdens militaire missies in het buitenland leerde Middendorp dat ontwikkeling en veiligheid niet zonder elkaar kunnen. De voormalig Commandant der Strijdkrachten schetst hoe het ging in Irak, waar Defensie in de ene provincie aan de veiligheid werkte en BZ in de andere provincie projecten deed op het gebied van ontwikkelingssamenwerking. ‘Hoe duurzaam is veiligheid als mensen geen perspectief hebben? En wat zijn de mogelijkheden om ontwikkeling tot stand te brengen als een gebied niet veilig is?’
Conflicten door waterschaarste
Ook ziet Middendorp dat klimaatverandering een steeds grotere rol speelt in de internationale veiligheid. ‘De wereldbevolking verdubbelt deze eeuw, terwijl we nu al tekorten hebben aan water en voedsel. Door klimaatverandering hebben we minder bebouwbare landbouwgrond tot onze beschikking. Oogsten mislukken door droogte of overstromingen. Als we ons onvoldoende aanpassen aan het veranderende klimaat, ontstaan er veel conflicten.’
Migratie en extremisme
In de kwetsbare landen waar klimaatverandering het hardst toeslaat, zijn overheden vaak beperkter in hun mogelijkheden om iets te doen aan adaptatie. Op een gegeven moment verliezen mensen de hoop, en ontstaan er spanningen en frustratie. Sommige mensen zullen migreren. De Wereldbank voorspelt dat er in 2050 honderden miljoenen migranten zijn. Anderen zoeken hun toevlucht in extremisme en georganiseerde criminaliteit. ‘Voor mensen die wanhopig zijn, is de stap snel gezet. Als er in een land ook nog etnische verschillen zijn, dan kan het gaan broeien en tot conflicten leiden. Dat zien we nu in Mali. Dit land lijdt al 8 jaar onder een intern conflict dat mede wordt gevoed door de effecten van toenemende droogte.’
Tijd om een hoopvol perspectief te bieden. In de tweede helft van zijn boek Klimaatgeneraal schetst Middendorp hoe individuen het verschil kunnen maken.
Twee dagen later dan gepland hebben regeringen uit de hele wereld ingestemd met een nieuw rapport van het VN-Klimaatpanel IPCC. Vanmiddag wordt het officieel gepresenteerd. Dit nieuwste rapport sluit goed aan bij de fase waarin Nederland en de rest van de wereld zich op dit moment bevindt: dat van de energietransitie en andere oplossingen om klimaatverandering tegen te gaan. Dat zeggen Nederlandse wetenschappers die hebben meegeschreven aan het rapport tegen de NOS.
Het gaat bijvoorbeeld over de kostenontwikkeling van wind- en zonne-energie, batterijen voor elektrische auto’s, kernenergie en CO2-afvang en -opslag. Ook wordt duidelijk hoelang de wereld nog fossiele brandstoffen kan blijven gebruiken, zonder dat de doelen uit het Klimaatakkoord van Parijs (2015) uit zicht raken.
Woord voor woord is een samenvatting van het rapport goedgekeurd door regeringen. Bij elke voorgestelde wijziging moesten ook de betrokken wetenschappers akkoord gaan. Het vorige rapport met dezelfde strekking dateert uit 2014. In het nieuwe zijn de inzichten sinds die tijd verwerkt. De komende zeven jaar zal het de basis vormen voor klimaatbeleid van regeringen over de hele wereld. Lees het hele artikel op de NOS website
Het zijn hoogtij dagen voor cybercriminelen die proberen gemakkelijk geld te verdienen door computergegevens te gijzelen en losgeld te eisen. Terwijl online werken tijdens de pandemie sterk is toegenomen, nam ook cybercriminaliteit toe – ransomware-aanvallen stegen met 151% in 2021.
Uit de Global Cybersecurity Outlook van het World Economic Forum bleek dat er in 2021 gemiddeld 270 cyberaanvallen per organisatie waren, waarbij elke succesvolle cyberinbreuk een bedrijf $ 3,6 miljoen kostte. In de podcast van Radio Davos van het World Economic Forumdie hier te af te luisteren is wordt dieper ingegaan op cybercriminaliteit. Er wordt gesproken met Jim Guinn, de Senior Managing Director – Security, Strategy and Consulting Lead, bij de IT-consultancygigant Accenture. Dit bedrijf is in 2021 getroffen door een ransomware-aanval.
Verder komt in deze podcast van Radio Davos Algirde Pipikaite, Cybersecurity Strategy Lead bij het World Economic Forum aan het woord. Als laatste onderwerp komt in de podcast aan bod hoe ransomware vaak als ‘losgeldoorlog’ kan worden beschouwd. Hierover wordt gesproken met Alex Klimburg. Hij is hoofd van het Centre for Cybersecurity van het World Economic Forum.
Er werd lang naar uitgekeken, nu is het er: een nieuw rapport van het IPCC, het klimaatpanel van de Verenigde Naties. Uit het rapport blijkt onder meer dat het klimaat ongekend snel verandert en dat de mens daarvan de oorzaak is.
De belangrijkste conclusies, reacties én de achtergrond van het rapport op een rij. De conclusies:
De klimaatverandering is ongekend groot, groter dan in de duizenden jaren hiervoor.
Het is overduidelijk dat het klimaat is opgewarmd door de mens. Dat heeft in de hele wereld nu al grote veranderingen veroorzaakt in de atmosfeer, in de oceanen, het gebied rond de noordpool en natuurgebieden.
Het is duidelijker geworden dat klimaatverandering leidt tot meer extreem weer. Verdere opwarming leidt tot nog grotere veranderingen in het klimaat: intensere en frequentere hittegolven, meer hittegolven in de oceanen, meer en vaker zware regen, vaker droogte, meer zware tropische cyclonen, steeds minder ijs op de noordpool en afname van de permafrost.
De beste schatting voor het opwarmende effect van de uitstoot van broeikasgassen door de mens is 3 graden, met minimaal 2 graden en maximaal 5 graden.
Sommige gevolgen van klimaatverandering dreigen in eeuwen of zelfs duizenden jaren niet te keren te zijn. Dat geldt vooral voor veranderingen in de oceanen, de ijskappen en het zeeniveau.
Klimaatverandering kan op korte termijn en regionale schaal variaties vertonen. Op de grootschalige klimaatverandering heeft dat geen effect, maar het is wel belangrijk om met die variaties rekening te houden.
Er zijn vijf nieuwe ‘emissiescenario’s’ uitgewerkt. Bij alle scenario’s blijft de temperatuur tot ongeveer 2050 stijgen. Deze eeuw stijgt de temperatuur meer dan 1,5 tot 2 graden, tenzij de uitstoot van broeikasgassen heel sterk beperkt wordt.
Bij verdere opwarming zullen de gevolgen overal op aarde groter worden. De gevolgen zullen bij 2 graden groter zijn dan bij 1,5 graad en nog groter en uitgebreider als het nog meer opwarmt. Gebeurtenissen met een kleine kans, zoals het instorten van een ijskap, plotselinge veranderingen in de oceaanstromingen, gecombineerde weersextremen of een aanzienlijk grotere opwarming kunnen niet uitgesloten worden en moeten meegenomen worden in de beoordeling van de risico’s.
Als we de klimaatverandering willen beperken, is het op z’n minst nodig om netto nul CO2 uit te stoten.
Meldkamers moeten meer werk maken van het inschatten van risico’s op digitale aanvallen op hun systemen. Wanneer de systemen van meldkamers verstoord raken, zijn de hulpdiensten niet goed bereikbaar. De hulpverlening, crisisbeheersing en opsporing lopen dan gevaar. Dat stelt de Inspectie Justitie en Veiligheid (Inspectie JenV) in het vandaag verschenen rapport: “Beveiliging van meldkamersystemen – een onderzoek naar het inrichten en borgen van risicomanagement”. Volgens de Inspectie JenV moet het bestuur van de meldkamers prioriteit geven aan het in kaart brengen van cyberrisico’s en hoe die aan te pakken.
De meldkamer is het eerste contact met de hulpdiensten van de brandweer, ambulance, politie en de Koninklijke Marechaussee (KMar) voor mensen die 112 bellen. Andersom krijgen de hulpdiensten via de meldkamers informatie over een incident waar hun hulp bij wordt gevraagd. Meldkamers zijn ook cruciaal bij rampenbestrijding, crisisbeheersing, opsporing en handhaving van de openbare orde. Het is dan ook van belang dat zij onverminderd bereikbaar blijven en dat ze goed beschermd blijven tegen toenemende digitale aanvallen. Hierbij schakelen criminelen computersystemen uit en eisen losgeld. Goede beveiliging zorgt ervoor dat hulpverleners bij informatie in de meldkamersystemen kunnen komen wanneer ze dat willen, dat de informatie klopt en dat de informatie niet bij anderen terechtkomt. Dan kan het gaan om informatie over meldingen en van hulpdiensten die onderling met elkaar in contact zijn.
Volgens de Inspectie JenV is het daarom van belang dat meldkamers voortdurend op de hoogte blijven van de specifieke risico’s voor hun computersystemen en de mogelijke gevolgen hiervan. Hoewel de ICT-afdeling beveiligingsmaatregelen treft, gebeurt dat nu niet op basis van een zo volledig mogelijk en actueel inzicht in de digitale risico’s. Het bestuur van de meldkamers moet daarom serieus de beveiliging van de meldkamersystemen gaan aansturen, aldus de Inspectie JenV. Ook vraagt zij het ministerie van Justitie en Veiligheid om samen met de meldkamers goed te kijken naar de verantwoordelijkheden voor de meldkamersystemen. Dit zodat de beveiliging in de praktijk beter uitvoerbaar wordt.
De Inspectie JenV vindt de continuïteit van de meldkamers al jarenlang een zorgpunt. Ook in 2021 vroeg zij, samen met Agentschap Telecom, aandacht hiervoor.
We zitten gevangen in regels en protocollen, waardoor belangrijke risico’s onvoldoende aandacht krijgen.
“Ik zou het niet erg vinden als premier Rutte dit ook eens zou horen”, zegt hoogleraar Arco van de Ven over de verkeerde focus op risicomanagement. De docent van de NBA-cursus ‘Risicobereidheid in de publieke sector’ vindt dat organisaties bij risicomanagement meer moeten kijken naar de maatschappelijk aanvaardbare ondergrens. Er is steeds meer aandacht voor risicomanagement. Maar de nadruk ligt te veel op het hanteren van methodieken en protocollen. Die zorgen echter voor een schijnveiligheid, stelt Van de Ven. “De focus ligt verkeerd”, zegt hij dan ook. Er gaat steeds meer geld naar risicomanagement, maar daarmee worden slechts de risico’s afgedekt die vrij makkelijk te voorspellen zijn en dat zijn over het algemeen niet de belangrijkste problemen.”
“Omdat er veel aandacht is voor risicomanagement, denken we dat we een risicomijdende samenleving zijn”, zegt Van de Ven. “Als er iets misgaat, schieten we meteen in een risicoregelreflex. Maar als je goed kijkt naar wat er dan gedaan wordt om gevaren uit te sluiten, zie je dat de risico’s die we daardoor nemen juist groter zijn.” Dat is ook wat er misgaat in de politiek. “De oplossingen waarmee politici komen, zijn niet meer van deze tijd. Bij een crisis een rapport laten opstellen of een commissie in het leven roepen zijn maatregelen die in het verleden misschien nog wel konden, maar in de huidige samenleving is dat niet meer toereikend.” Volgens de hoogleraar zie je deze tendens niet alleen bij de overheid of de politiek. Op lager niveau is het gedrag binnen organisaties hetzelfde. “Jammer”, zegt Van de Ven. “Juist zulke organisaties kunnen makkelijk een nieuwe weg inslaan.”
